Recept: Chili sin carne met tacos

Na een beetje een valse start zijn we nu toch al een week "goe bezig" binnen het 40-dagen-gebeuren.

Weekmenu's werden opgesteld,

boodschappenlijsten werden aangepast,

tellers werden aangevuld

en bons (GreenWay) werden ingeruild!

De grootste uitdaging ,als het over vegetarisch koken voor kleine kinderen gaat, blijkt ondertussen ook hier weer: het ze effectief laten eten!
Al helemaal als die kleine koters van nature al kritisch zijn ingesteld.
Als een kookpot, nog voor de inhoud wordt onthuld, steevast de woorden LUST,  IK en NIET  achter elkaar doet zetten, dan weet je het wel!

En eigenlijk is het motto hier, net zoals bij non-veggie, simpel maar effectief:

Als het met de handen kan worden gegeten, 

gaat het er vlotjes in!

(Doe zelf maar 's de test: pizza, wrap, hamburger, frietjes, pita,...)

En voor als 't wat steviger mag zijn, hierbij een recept voor een heerlijke Chili sin carne met tacos (met onthulling van mijn geheim ingrediënt...).

Nodig (voor 4 personen):

• 1 grote ui
• 1 grote zoete puntpaprika (of 2 kleine)
• 400 g (1 blik) rode nierbonen (kidney beans)
• 400 g (1 blik) gepelde tomaten
• 1 klein blikje tomatenpuree
• 2 teentjes knoflook
• 1 pak (250 g) quorn, fijn gehakt
• 1 klein blikje zoete mais
• 1 kl gemalen komijn
• 1 kl cacaopoeder
• 1 mespunt gemalen kaneel
• muskaatnoot
• 1 heet chilipepertje
• olijfolie
• Worschestershire saus
• peper en zout
• 250 ml water
• 12 tacoschelpen (1 pak)
• 150 g geraspte Cheddar 
• zure room
• verse koriander (of basilicum)

Bereiding:

Zet een (gietijzeren) stoofpot op het vuur en verhit hierin wat olijfolie. Snipper de ui en fruit deze glazig in de olijfolie. Voeg de in vierkantjes gesneden zoete paprika toe.
Strooi hierover 1 koffielepel gemalen komijn, een snuifje (versgeraspte) muskaatnoot en (hier kom ik al meteen met mijn geheim ingrediënt op de proppen) 1 koffielepel Santa Maria cacao & chili mix. Heb je dit niet in huis (of wil je jezelf dit nu niet meteen aanschaffen) dan kan je dit vervangen door een mespuntje kaneel en een afgestreken koffielepeltje ongezoete zwarte cacao. Stoof alles kort even aan. 

Voeg de tomatenpuree toe en stoof kort nog even aan.
Voeg  het water en de gepelde tomaten toe. Pers hierin de knoflookteentjes en voeg het chilipepertje in zijn geheel toe. Laat 15 minuten afgedekt pruttelen. Regelmatig doorroeren.
Voeg hierna de nierbonen, de zoete mais (beiden gespoeld onder stromend water en uitgelekt) en de quorn toe en laat nog een 10-minuten doorkoken.
Breng op smaak met peper, zout en Worschestershire saus. Vis nu het chilipepertje uit de pot.

Verwarm de tacoschelpen in de oven.
Serveer de chili samen met geraspte Cheddar, warme tacoschelpen en zure room met verse koriander
(ook lekker met witte rijst).

En, weest gewaarschuwd, reëel gevaar op pottenlikkers!

Countdown

Oke, 't is van dadde! Morgen beginnen de 40 dagen zonder! (of in ieder geval minder...)
Sowieso een hele uitdaging, en al helemaal als er jonge kinderen mee gemoeid zijn.

Het is wat zoeken en wat puzzelen. Soja en tofu is hier al uit den boze.
Ongefermenteerde soja wordt tegenwoordig dan toch weer beter gemeden bij kleine kinderen...
iets over een "anti-nutriënt". In elk geval 't komt er niet in want het is "bwakes!"
Ben je wel een fervent soja-adept? Geen onmiddellijke reden tot paniek.
Zoals zoveel: alles met mate! En er is geen vuiltje aan de lucht.
Er wordt aangeraden, indien mogelijk, gedroogde bonen te gebruiken die lang genoeg werden geweekt (tot ze beginnen "spruiten") en serveer bij voorkeur gekookt.

De meeste recepten dienen verder ook wel nog wat bijgeschaafd qua kindvriendelijkheid, eigenlijk qua "jammie" in het algemeen. Maar we komen er wel.

En nu, duimen voor morgen! Wie nog?

Pixabay.com

Recept: quiche met broccoli, Roquefortsaus en "oma's appeltjessla"

't Wordt eens tijd voor een receptje, me dunkt. En ik heb me nu toch een zalige voor jullie!
Dit haalde meteen mijn persoonlijke top 2 van de aller-lekkerste vegetarische gerechten, ooit.
(Al is die lijst nog niet bijster lang natuurlijk...)
Zalig lekkere quiche met Roquefortsaus en veldsla met appeltjes.






Voor de quiche:

• 1 rol bladerdeeg voor taarten en quiches
• 1 kleine broccoli of 1 bakje Bimi. (Bimi lijkt op broccoli, maar dan met lange, slanke stengels. Kan je ze niet in de winkel vinden, dan is gewone broccoli ook best oké. Ik vond er in de Albert Hein.)
• 1 potje room (2 dl)
• 100 geraspte kaas
• 4 eieren
• peper en zout

Was de broccoli en snijd in roosjes (de Bimi in stukjes van +/- 2 cm lang). Kook kort beetgaar in ruim water met een beetje zout. Giet af en schrik met koud water. Laat uitlekken.

Schik de bladerdeeg, mét bakpapier, in een quiche-vorm. Duw de kanten aan en prik gaatjes in de bodem met een vork. Warm de oven voor op 210°C.

Breek de eieren in een kom. Doe hierbij de room en klop met een garde tot een homogene massa. Doe hierbij de geraspte kaas en kruid met peper en zout.

Schik de uitgelekte broccoli over de taartbodem. Verdeel het eiermengsel gelijkmatig over de taartvorm.

Bak de quiche 30 à 40 minuten in de voorverwarmde oven.

Voor de Roquefortsaus:

• 1 potje room (2 dl)
• 100 g Roquefort
• verse peterselie
• peper

Verwarm de room in een steelpannetje op een laag vuurtje. Verkruimel de Roquefort in de warme room en laat al roerend met een houten lepel smelten. Breng op smaak met peper en werk af met gesnipperde verse peterselie.

Voor de appeltjessla:

• 1 bakje/ pakje veldsla
• 1 zoete appel
• 1 eetlepel Dijonmosterd
• 1 eetlepel olijfolie
• 2 eetlepels Xeresazijn
• peper en zout

Doe in een slakom 1 eetlepel mosterd, 1 eetlepel olijfolie, 2 eetlepels azijn, peper en zout. Meng met een kleine garde tot een homogeen sausje.

Schil de appel, snijd in partjes en ontdoe van het klokhuis. Snijd de appel in blokjes en meng door de mosterdsaus.

Was en droog de veldsla. Men net voor het serveren de veldsla onder de appel-mosterd-massa.

Serveer de nog warme quiche in punten, met een lepel Roquefortsaus en de appeltjessla. Smakelijk!

Doe je mee?

't Is misschien een open deur,...
maar het is maar een hele kleine stap natuurlijk van "Lieveke's dagen zonder" naar:

Daag jezelf (en anderen !) uit om 40 dagen minder vlees en vis te eten.

40 dagen, van 18 februari tot 4 april, niet geheel toevallig natuurlijk!

Tussen Aswoensdag en Pasen ligt de vasten, nietwaar.

De oplettende lezer zal wel al hebben gemerkt dat daar niet 40, maar 46 dagen tussen zitten...

want de zondag, da's een rustdag! Deze tellen we dus niet mee.

OK, 40 dagen dus. En waarom? Omdat...

• het voedingspatroon dat we onze kinderen aanleren maar beter duurzaam en ecologisch is,
• de ecologische voetafdruk van de Belg de op 4 na grootste ter wereld is,
• er zo'n 4000 liter water in 200 g rundsvlees zit, slechts 100 liter in 300 g groenten,
• de mens sinds oudsher eerder een flexitariër is,
• wie meer groenten en fruit eet en minder vlees, 30 procent minder kans heeft op hart- en vaatziekten (nog steeds de grootste doodsoorzaak onder de Belgen...).

Kortom, we dienen dus dringend wat bewuster en gezonder te gaan eten.

Dus, klik op de link hiernaast en doe mee. 

Omdat je overtuigd bent, of voor de 40 heerlijke recepten van Jeroen, Piet, Jamie of Nigella, 

al was het alleen maar om te zien hoe onze bekende medemens het ervan afbrengt...

links:

http://www.dagenzondervlees.be 

http://www.watervoetafdruk.be

http://fido.belgium.be/nl/inhoud/duurzame-voeding

Blij met een ei!

Ik weet het, ik hoor jullie al denken: "geen vlees, dus dan maar een ei!"
Menig doorwinterd vegetariër zal nu al van ergernis zitten schuifelen op zijn stoel.
Ik weet het, 't is een cliché.
De vegetarische keuken is een zeer gevarieerde en rijke keuken eens je weet waar je mee bezig bent, dat besef ik dus.
Maar een ei, daar kan ik me iets bij voorstellen.
Bij seitan, tofu en ongefermenteerde soja, nu ja, wat minder...
Niet dat het mij totaal vreemd is, ik ZIE het nu niet meteen als onderdeel van een smakelijke maaltijd.
Nog niet, maar da's wel de bedoeling. En daar draait deze blog dan weer rond...
Maar een mens moet dus ergens beginnen, vandaar: het ei!

Bij ons in de tuin loopt er dus een nest kippen rond.
Ooit arriveerden ze hier als schattige donzige exemplaartjes in een kartonnen doos.
Ondertussen in volwassen vorm: legkippen. Die produceren dus dagelijks elk een ei.
Zomaar, voor niets. Vermits je ze op tijd en stond eten en drinken geeft natuurlijk.
Leuk voor kinderen, weten ze meteen waar een ei vandaan komt. (Van een sappig gebraden kippetje natuurlijk ook dan, vandaar dat deze laatst met een "je hebt een kip verbrand!" werd geserveerd...)

Al zijn eieren van eigen kippen waarschijnlijk minder gezond dan eieren uit de winkel.

Onderzoek wees namelijk uit dat eieren van scharrelkippen in de tuin 3 tot 5 keer meer dioxine bevatten dan wettelijk toegelaten. Wie dagelijks 2 of 3 eieren eet, kan te hoge dosissen dioxine binnenkrijgen. 

Dus dit doe je best niet, bij winkeleieren evenmin trouwens.
Bij normale consumptie is er geen direct gevaar voor de gezondheid, het is gewoon lekker, leuk en goedkoop! 

Enkele tips voor gezonde eitjes:

• Zorg dat je kippen voldoende ruim behuisd zitten, voorzie een 'zandbad' waar ze zich kunnen wassen en een droog hok waar ze kunnen schuilen. En weet: een gelukkige kip is een gezondere kip...
• Geef je kippen vooral restjes onverwerkt (rauw) groente- en fruitafval en graan. Geef liever geen vetten en voeders op basis van dieren- of vismeel.
• Raap dagelijks de eieren en bewaar ze op een koele plaats, uit de zon, bij hoogzomer zelfs best in de koelkast. Gooi beschadigde eieren onmiddellijk weg.
• Reinig je eieren met keukenpapier of een borsteltje als ze vuil zijn. Niet afwassen, dit maakt de schaal doordringbaar waardoor het sneller bederft.
• Gebruik liever geen rauwe eieren van eigen kweek, al helemaal niet voor zwangere vrouwen, kleine kinderen en verzwakte medemens.

Tot slot, tot het water jullie in de mond loopt, een opsomming van mijn favorieten:

• Een zachtgekookt eitje op zondagmorgen, met "soldaatjes" van volkoren of meergranenbrood om te soppen...
• Zachtgekookte eitjes, witte bonen in tomatensaus, aardappelpuree, vers gesnipperd uitje, en pletten maar!
• Quiche met kerstomaatjes, geitenkaas en rucola.
• Dubbele volkoren boterham belegd met roerei en bieslook,
• spiegeleieren met frietjes,
• omelet met ketchup,
• pannenkoeken!!!!
• ...

Pixabay.com

Dagen zonder vlees...

Een compromis. Omdat de dagen mét een kwelling zijn...

Mams en paps zijn wat je zegt: bourgondiërs.
Een 'goe stuksken vlees' is hier de basis van elk avondmaal.
Begrijp me niet verkeerd: we eten bewust en gezond.
Naast dat lapje vlees krijgen we hier een rijke variatie aan groenten.
Steeds vers, biologisch en dikwijls recht uit opa's moestuin of paps' serre.
Hmmmm, lekker sappige kerstomaatjes recht van de plant...

De "patat" maakt dikwijls al eens plaats voor spelt- of volkorenpasta, wilde rijst, tarwegranen, bulgur,...
kortom, er wordt over nagedacht.
Maar vlees, daar hebben we dus geen problemen mee.

Allez, 't is te zeggen...
Ikke dus wel. En veel! (steeds meer...) En mams en paps dus bijgevolg ook. Of wat dacht je?
Hoe goed smaakt een stukje varkensvlees nog als je daarbij telkens het beeld van een rozig biggetje met een klein schattig snuitje en dito krulstaartje geserveerd krijgt?

Wat doet een moeder dan, wanneer d'r 7-jarige "schattie patattie" bij ieder avondmaal innerlijk wordt verscheurd?
Ze stelt een compromis voor: donderdag veggiedag.

En zo begint het...  mijn dagen zonder vlees.

morguefile.com